| Terug naar Genre |
 |
|
 |
Rating: Good |
Voor Epistrophy twee van de 23 februari 1964 live-optredens in Parijs van het Thelonious Monk kwartet, bedraagt de showtijd iets minder dan een uur, en tegen het middenpunt neemt het inspiratieniveau voelbaar toe. Deze opwaardering is het meest merkbaar tijdens een pittig “Hackensack” waar Monk duidelijk harmonisch betrokken is, maar vooral op het volgende nummer “Rhythm-A-Ning,” scherp gespeeld met meer energie, vindingrijkheid en collectief samenspel.
Het format blijft hetzelfde met tenorsax-piano-bas-drums solo’s in strikte volgorde tussen kop en staart. Charlie Rouse verandert de melodie en rommelt er een beetje mee tijdens de “Sweet Georgia Brown” bewerking “Sweet And Lovely,” waar de kortere solo’s het stuk voortstuwen. De langere stride-to-tender momenten voor Monk’s intro, meer dan anderhalve minuut, zinspeelt op het langzame tempo, wat Rouse’s mooie akkoordvervangingen voorafgaand aan openlijk lange solo’s verhindert, vooral Butch Warren’s uitgebreide onbegeleide discours. Een typische unisono melodie die twee keer wordt gespeeld voor “Off Minor,” en “Epistrophy”.
Epistrophy is een historische opname zeker, niets wereldschokkends of openbarends, maar degelijke aanvullingen op Monk’s discografie, waarschijnlijk het best gewaardeerd door completisten.
= Full Album Play List =
= Track List =
