Isley Brothers, The – (1973) 3 + 3

Het Bejaarde Plaatjes Huis

Isley Brothers, The – (1973) 3 + 3

  • Release date: 1973
  • Label: Epic
  • Catalog #: EPC 65740
Terug naar Genre Biografie Interview

Rating: Great

3 + 3 is misschien wel de meest uitgeklede commerciële soulplaat uit zijn tijd. Gezien de dominante productiestijlen van de vroege jaren 70 R&B – met name het gelikte perfectionisme van Motown en de Gamble/Huff Philly soulmachine – valt dit album door zijn rauwe geluid op als een thrashband in de Apollo. Geen stroperige strijkersarrangementen, geen lagen-op-lagen overgedubde vocale harmonieën, gewoon het geluid van een verdomd goede R&B band die zijn muziek vastlegt zoals het bedoeld was om gehoord te worden. En dat is nog een cruciale factor – dat de Isleys een band waren (en dan nog een relatief nieuwe ook, aangezien gitarist Ernie en toetsenist zwager Chris Jasper er slechts een paar albums voor dit album bij waren gekomen), niet alleen maar een zanger of zanggroep ondersteund door een eindeloze stoet studiomuzikanten. Het niveau van interactie dat wordt bereikt door een groep spelers die regelmatig repeteren en de nummers hebben gearrangeerd op basis van hun sterke punten is duidelijk zichtbaar, wat zorgt voor een werkelijk unieke esthetiek van de productie.

Ernie Isley is de ontbrekende schakel tussen Eddie Hazel en Prince. In de lijn van Black gitaarvirtuozen is Ernie Isley’s werk op 3 + 3 een directe link tussen Eddie Hazel’s acid-getinte Funkadelic shredding en Prince’s pop-getemperde extended jams. Of hij zich nu uitleeft in fuzzed-out extase over de coda’s van “That Lady” en “Summer Breeze” of bijna highlife akoestische fills toevoegt aan “Listen to the Music”, Ernie’s gitaar is de transcendentale kracht die deze plaat verder stuwt dan zijn gelijken. Hoewel het in die tijd zeker niet de norm was voor een pop-georiënteerde R&B band om zo’n flamboyante gitarist te hebben, moet je niet vergeten dat dit dezelfde Isley Brothers zijn die al in 1964 gebruik maakten van de diensten van een jonge Jimi Hendrix (toen hij nog een ontluikend genie was die zich Jimmy James noemde) – een bewijs van het feit dat de oudere Brothers een goede gitarist herkennen als ze er een horen.

De covers. Bijna de helft van 3 + 3 bestaat uit covers, en van de meest onwaarschijnlijke bronnen voor een R&B band in deze tijd. James Taylor? De Doobie Brothers? Seals & Crofts?!? Niet alleen waren ze stilistisch in strijd met de werkwijze van de Isleys, maar ten tijde van de opname waren de nummers nog niet eens volwaardige hits. Nog verbazingwekkender is echter de manier waarop de band deze nummers niet alleen covert, maar ze zich helemaal eigen maakt – met andere woorden, het gevoel en de consistentie die de Isleys erin injecteren (een trend die ze serieus begonnen te verkennen op het militante Givin’ It Back uit 1971) zorgen ervoor dat bijna iedereen die niet beter weet denkt dat de versies van de Brothers de originelen zijn. Taylors “Don’t Let Me Be Lonely Tonight” is herwerkt tot een pijnlijke soulballad, waarbij Ronalds oprechte zang goed tot zijn recht komt; terwijl de Doobies’ “Listen to the Music” en Jonathan Edwards’ “Sunshine (Go Away Today)” honderd keer funkier zijn dan hun voorgangers, waarbij Ernie’s vrolijke gitaar de fakkel door beide nummers draagt. De meest verbluffende klap is echter wat de Isleys doen met “Summer Breeze”, waardoor Seals & Crofts meer geloofwaardigheid krijgen dan ze ooit verdienden, terwijl Ernie opnieuw de AM-draaischijf versnippert tot weinig meer dan zaagsel.

En dat is nog maar de oppervlakte, de gemakkelijkst te destilleren kenmerken, als je wilt. De originelen zijn net zo sterk als al hun hits uit het verleden – “It’s Your Thing” niettegenstaande – met “That Lady” dat met succes hun hit “Who’s That Lady” uit de jaren ’60 bijwerkt en “If You Were There” en “You Walk Your Way” die midtempo contrasten bieden tussen de funk en de ballads. En over ballads gesproken, de Isleys slagen zelfs in die zeldzaamste prestatie met het afsluitende “The Highways of My Life” – een mellow R&B nummer dat niet het minste beetje oubollig is. En voor die ongelukkige zielen die nog niet het genoegen hebben gehad om 3 + 3 te ervaren, hopelijk zal de voorgaande lovende woorden je aanmoedigen om het met minimale aarzeling te doen.

= Full Album Play List =

= Track List =

OUDERS: Annelies & Erwin

BUY AT DISCOGS

ANDERE BEJAARDE PLAATJES

MFSB – (1973) Love Is The Message

Release date: -feb-1973

Read more

Roy Ayers – (1977) Lifeline

Release date: -feb-1977

Read more

Meters, The – (1969) New Direction

Release date: -feb-1977

Read more

Japan – (1983) Oil On Canvas

Release date: -feb-1983

Read more

Frankie Goes To Hollywood – (1984) Welcome To The Pleasuredome

Release date: -feb-1984

Read more

Fink – (2017) Fink’s Sunday Night Blues Club Volume One

Release date: -feb-2017

Read more