| Terug naar Genre | Concert |
 |
|
 |
Rating: Excellent |
Hoewel het belang van Jonathan Demme’s filmklassieker van Talking Heads’ tournee in 1983 buiten kijf staat, is de soundtrack die erbij werd uitgebracht een heikel punt. Sinds de release vinden puristen Stop Making Sense een slordige mix en, erger nog, onbegrijpelijk. De negen opgenomen tracks vormen een wirwar en beknotten de natuurlijke progressie van frontman David Byrne’s zorgvuldig gearrangeerde podiumshow. Kreten voor een dubbel-album behandeling — à la 1982’s live opus The Name of This Band Is Talking Heads — klonken bijna onmiddellijk; meer ondernemende fans kopieerden de VHS release van de film op cassettebandjes.
Dus, totdat een 1999 “speciale editie” de kwalen van de 1984 release genas, moesten fans het doen met de Stop Making Sense die ze kregen — die, door alle omstandigheden, een voorbeeldige momentopname is van een band op het hoogtepunt van zijn krachten. Zelfs met enkele van zijn meer memorabele tics eruit gehaald, is Byrne hier in prima stem: Nooit eerder klonk hij warmer of meer benaderbaar, zoals blijkt uit zijn stijgende vertolking van “Once in a Lifetime”. Hoewel bijna de helft van het album bestaat uit materiaal van Speaking in Tongues, maakt de band ook ruimte voor een van Byrne’s Catherine Wheel nummers (het harde, elliptische “What a Day That Was”) en up-tempo versies van “Pyscho Killer” en “Take Me to the River”.
De nadruk die Stop Making Sense legt op keyboards en ritme is zowel zijn grootste troef als zijn grootste mislukking: Knob-tweakers Chris Frantz en Jerry Harrison spelen hun rol op ten koste van de grimmigere aspecten van het optreden, en fans zouden bijna 15 jaar moeten wachten op genoegdoening. Toch, voor een generatie die het baanbrekende werk van de band uit de jaren ’70 gemist heeft, is Stop Making Sense een uitstekende eerste kennismaking.
= Full Album Play List =
= Track List =
