| Terug naar Genre |
 |
|
 |
Rating: Great |
Ten tijde van Instant Vintage had de producer, zanger en sideman Raphael Saadiq een aanzienlijk muzikaal verleden. Hij zong in gospelgroepen vanaf zijn zesde, en speelde bas met Sheila E en Prince op tournee toen hij pas 18 was. Na veel succes te hebben gehad met Tony! Toni! Toné!, en de korte, moeilijke maar verrukkelijke supergroep Lucy Pearl, ging Saadiq voor zichzelf beginnen. Saadiq deed een beroep op vrienden als D’Angelo, Angie Stone en T-Boz van TLC en creëerde een album dat zo verfrissend was als neo-soul maar kon zijn. Het leende van hip hop, RnB en gospel maar voelde toch echt vernieuwend, met een stijl die Saadiq gospeldelic doopte.
Doing What I Can legt de lat hoog. Openend met een crescendo van Philly soulsnaren, geeft een nieuwsreporter een samenvatting van Saadiqs leven. Hij vertelt over de tragedie die zijn familie overkwam (het verlies van drie broers en een zus), maar maakt meteen komaf met alle persoonlijke bagage. Instant Vintage draait om Saadiqs roots, wat nog eens benadrukt wordt door het gebruik van zijn geboortenaam (Charles Ray Wiggins) in een paar nummers: Still Ray, dat gebruik maakt van de pianosample van Still D.R.E. van Dr Dre, en de door bluesgitaar geleide kinderlijke documentaire Charlie Ray. Be Here, een duet met D’Angelo, is een uitschieter, met de arresterende, ingewikkelde vocale mix van het duo. Elk probeert de ander te overtroeven, zonder toevlucht te nemen tot cliché.
Er is ook tijd voor ouderwets protest – People is donker en politiek, een roep om de waarheid die zowel George Bush als de hypocrisie in de muziekindustrie aanvalt. Het werkt door de oprechtheid van Saadiq. Zelfs de intermezzo’s dragen bij aan de kracht van het album. OPH is een akoestische, woozy doodle van twee minuten, gezongen door Shyronda Felder en Traci Nelson, een hommage aan wiet die weigert te bezwijken onder de gauche valkuilen van drugsliedjes.
Gedreven door zijn basgitaar en niet bang om muzikaal te experimenteren (in 2002 waren er niet veel RnB-albums met tuba en blokfluiten), zei Vibe magazine dat als Instant Vintage een outfit zou zijn, het een “bell-bottom patchwork catsuit van zijde, suède, kasjmier en macramé met funky okselvlekken” zou zijn. Het leverde Grammy-nominaties op en een plaats in de Amerikaanse top 30. Instant Vintage was van nature te slim en geraffineerd om een enorme hit te worden en bleef permanent underground. Saadiq doet het op zijn manier, en doet het goed.
= Full Album Play List =
= Track List =
