| Terug naar Genre | Interview |
 |
|
 |
Rating: Excellent |
Caustic Love is het eerste album met nieuw materiaal van multi-platina zanger en songwriter Paolo Nutini sinds het album Sunny Side Up uit 2009. Op dat album verkende de whiskey-stem van de Schot retro-soul en R&B in kleine stukjes en verweefde die in zijn pop-palet.
In de tussentijd heeft de 27-jarige de soul en funkklanken van Motown, Atlantic, Stax, vintage New Orleans, Daptone funk, en nog veel meer in zich opgenomen. Caustic Love, dat de artiest samen met technicus Dani Castelar produceerde, werd opgenomen met een grote band in Glasgow, Valencia, Londen en New York.
De songs, doordrenkt van libidineuze energie, worden omlijst door een geluid dat gruizig en toch sonisch gevarieerd is. “Scream (Funk My Life Up)” doet denken aan de psychedelische funk van de Temptations. De galm, brekende snares, vette baslijnen, vette gitaren, kolkende vamp, en heldere blazers ondersteunen een vocaal die sexueel verlangen uitstraalt. “Let Me Down Easy” plaatst Nutini in een midtempo duet met een Bettye LaVette vocale sample; hij doet zijn best Marvin Gaye te evenaren in haar emotie. “One Day” doet denken aan “It’s a Man’s Man’s Man’s World,” gelaagd met strijkers, rommelende percussie, furieuze bas, met een griezelige spookachtige B-3 a la “Good Vibrations,” en een vrouwelijk achtergrondkoor, en biedt een knipoog naar Sam Cooke; Nutini’s vocaal zweeft tussen croonen en grommen. “Numpty” is schatplichtig aan songwriter Allen Toussaint en zanger Lee Dorsey voor het gebruik van de melodie in “Working in the Coal Mine”.
“Better Man”, het scharnierstuk van het album, is een van de weinige nummers die Nutini laat horen als een emotioneel intuïtieve singer/songwriter. Het suggereert de hongerige Caledonische ziel van de jonge Van Morrison, geïllustreerd met een groot vrouwelijk achtergrondkoor, akoestische en elektrische gitaren, en een knoertstrakke ritmesectie. Single “Iron Sky” is een aanklacht tegen religieuze instellingen als controlesystemen; het bevat bluesy, glibberige psych-funk en ontvouwt zich geleidelijk, op stoom komend met grote koperen blazers en beukende bekkens die de dramatische toespraak van de zanger omlijsten en bevat een uitgebreide sample van Charlie Chaplins monoloog uit “The Great Dictator”. “Fashion” is vette funk met Janelle Monáe die een vurige feministische rap toevoegt in het midden. “Looking for Something” is een eerbetoon aan D’Angelo’s nachtelijke g-funk soul. “Cherry Blossom” is een lusty psych rocker met een gitaarrif die doet denken aan Billy Duffy van The Cult, terwijl de mix doet denken aan Echo & the Bunnymen aan het eind van de jaren ’80. In afsluiter “Someone Like You” wordt de zanger alleen begeleid door een bas in een Dion-achtige vroege rock & roll ballad, hoewel een gestapelde set van Beach Boys-achtige harmonieën in koraalstijl erin drijft voordat een harp het uitfluistert.
Op Caustic Love draait alles om vintage klanken; de fijne songs en provocerende mix bewijzen eer aan die prachtige stem. Terwijl deze set bijna overdadig gebruik maakt van retro stijlen, is het een door en door hedendaagse plaat in aanpak en uitvoering. Je moet wel lef hebben om zoiets voor elkaar te krijgen, maar Nutini’s branie wordt gemakkelijk geëvenaard door de kwaliteit van het materiaal en zijn geïnspireerde optreden.
= Full Album Play List =
= Track List =
