| Terug naar Genre | Biografie | Interview |
 |
|
 |
Rating: Excellent |
Als een zanger Nat King Cole als zijn belangrijkste invloed presenteert, een visitekaartje dat net zo welsprekend is als dat van Wynton Marsalis (die niet aarzelt om de artiest in kwestie te omschrijven als ‘een fantastische jonge zanger’) en in de credits van zijn debuutalbum James Spaulding opneemt, saxofonist en fluitist die al samenwerkte met Sun Ra, Max Roach en Wayne Shorter, is het onwaarschijnlijk dat een hypothetische recensent nog veel meer te zeggen heeft.
Maar omdat elke zekerheid bijna altijd het kind van de twijfel is, laten we Water, de eerste opera van Gregory Porter, de lezer binnenglijden op een middag van dikke, eindeloze regen. En misschien wel profetisch, met zo’n titel. Wat er vervolgens gebeurt kan worden beschreven met een saai en veelgebruikt cliché, maar ook een heel precies cliché. Pure muziekmagie, meeslepend luisteren, afstand nemen van de werkelijkheid. Niets nieuws, als puntje bij paaltje komt. Porter houdt verre van experimentele jazz, hij pakt nummers vol saxsolo’s aan, zuigt bepaalde Van Morrison-eske sferen op en is heel vaak verstrikt in een intieme, melancholische ader.
Te midden van deze melancholie zijn de meest bijtende episodes echter die waarin de groove terrein wint. “1960 What?” bijvoorbeeld, vibreert in een instrumentaal crescendo terwijl Porter afwisselt tussen bijna gesproken teksten, hier en daar op het randje van opstijgen, en de tijdloze ‘call and response’. Een geweldig staaltje controle over toon, volume en kleur. ‘Skylark’, ‘But Beautiful’ en ‘Water’ zelf klinken als prachtige nocturnes (en in die laatste lijkt dat in de opening zo benadrukte ‘Wash Me, Wash Me, Wash Me!’ een eerbetoon aan de gigantische Al Green van ‘Take Me to the River’).
Minder geslaagd is de crooner-afwijking van “Magic Cup,” een beetje gekunsteld qua manier, maar gemakkelijk te vergeten na het horen van de drie minuten durende a capella van “Feeling Good,” een les in de geschiedenis van de zwarte muziek. Of beter gezegd, van de ononderbroken kracht ervan. Gregory Porter is een klassezanger, van wie je hoopt dat hij snel weer met nieuwe nummers te horen zal zijn. De aandacht die hij in het buitenland krijgt in populaire shows als Late Night with David Letterman en de Today Show bleek een voorbode te zijn van een doorbraak bij het grote publiek.
= Full Album Play List =
= Track List =
NL_NL
