Terug naar Genre |
![]() |
|
![]() |
Rating: Great |
Gil Scott Heron wordt terecht erkend als een van de meest unieke zwarte muziekartiesten aller tijden. Zijn muziek overschrijdt alle muzikale grenzen op dezelfde manier als Stevie Wonder, Bob Marley en Marvin Gaye dat deden. Samen met zijn liedjesschrijvende partner, MD en co-producer Brian Jackson nam hij enkele van de meest memorabele songs van de jaren zeventig op, songs die een boodschap combineerden met krachtige ritmes. Ze brachten zaken onder onze aandacht die de meeste andere artiesten en de media liever over het hoofd zagen. Hun songs gaven altijd stof tot nadenken aan de luisteraar op dezelfde manier als hun tijdgenoten Marvin Gaye (What’s Going On) en Curtis Mayfield (There’s No Place Like America Today). Wat Gil en Brian onderscheidt van de anderen is dat zij hun zoektocht naar informatie gedurende het hele decennium voortzetten, gedurende welke tijd de beat belangrijker werd dan de teksten in de meer algemene wereld van de soulmuziek.
Deze anthologie beslaat de periode 1973-80 een buitengewone creatieve periode voor Gil en Brian gedurende welke zij zeven geweldige albums hebben opgenomen waar dit materiaal van afkomstig is. Daarvoor had Gil Brian ontmoet op de Lincoln Universiteit in Pennsylvania en nam drie albums op voor Bob Thiele’s Flying Dutchman label, zijn debuut ‘A New Black Poet’ (allemaal poëzie), ‘Free Will’ (half poëzie/half muziek) en de klassieker ‘Pieces Of A Man’ een must voor elke collectie. In 1973 wilden Gil en Brian meer vrijheid om hun muziek te ontwikkelen en namen ze het album ‘Winter In America’ op voor het collectieve label Strata East. Het jaar daarop werden zij de eerste artiesten die tekenden bij Clive Davis’ jonge Arista label, ‘First Minute Of A New Day’ was het eerste album dat op dat label werd uitgebracht.
De nummers in deze bloemlezing gaan over onderwerpen variërend van racisme, kernenergie, drugsmisbruik, overcommercialisme, slavernij, illegale immigratie en onderdrukking tot hun ervaringen op de weg. Jammer genoeg zijn veel van de behandelde onderwerpen 30 jaar later nog steeds aan de orde van de dag. Alle tracks op de anthology zijn opnieuw gemasterd en klinken nog frisser dan ooit. Op naar de nummers…
The Bottle’ van ‘Winter In America’ werd een hit in de USA en een underground clubhit in de UK, eerst in de ‘Northern Soul’ scene, en later in het ‘Jazz Funk’ tijdperk. Het is een aanstekelijke pulserende floor-filler die alle subgenres doorkruist en terecht wordt beschouwd als een klassieker die zijn populariteit al meer dan 30 jaar heeft behouden. Johannesburg’ laat zien dat Gil de vinger aan de pols had met wat er stond te gebeuren in Zuid-Afrika, twee jaar voor de Sowetto rellen die de onderdrukking van het bestaande regime aan de wereld duidelijk maakten. Winter in America’ is een beklijvend muziekstuk dat de Amerikaanse samenleving weerspiegelt, met teksten die van toepassing zouden kunnen zijn op een groot deel van de wereld van vandaag. The Liberation’ is een vaak over het hoofd gezien nummer met een geweldige groove die de kracht toont van de Midnight Band, het negenkoppige ensemble dat Gil’s eerste drie Arista albums opnam, check het rauwe saxspel van Bilal Sunni Ali.
It’s Your World’ is ongewoon omdat Brian Jackson zowel de tekst als de muziek schreef. Ook al is het in de studio opgenomen, het heeft een erg live gevoel, en het past goed in een van de studio stukken op een verder live dubbelset met dezelfde naam. Dit is weer zo’n nummer dat vandaag nog even fris klinkt als toen het 30 jaar geleden voor het eerst werd uitgebracht. De ongelooflijke live versie van ‘Home Is Where The Hatred Is’ één van Gil’s meest bekende nummers illustreert volledig hoe geweldig de Midnight Band was. Deze krachtpatser versie bevat geweldig muzikaal vakmanschap en behoudt een krachtige groove gedurende de 12 minuten. De originele versie was opgenomen in de ‘Pieces Of A Man’ set uit 1971, en is door vele andere artiesten opgenomen, met name door Esther Phillips.
De volgende vier nummers zijn allemaal afkomstig van de set ‘Bridges’ uit 1977, een van zijn beste nummers, maar een die vaak over het hoofd wordt gezien. Op dit album speelt Brian Jackson Synthesiser bas, een van de vroegste toepassingen van een instrument dat het geluid van de soulmuziek in de jaren tachtig een nieuwe vorm zou geven. Racetrack In France’ en ‘Hello Sunday Hello Road’ zijn vrolijke uptempo nummers die ervaringen uit het leven op de weg weergeven. We Almost Lost Detroit’ verhaalt over een bijna ongeluk in een kerncentrale dat de motorstad van de kaart had kunnen vegen. In ‘Delta Man’ (Where I’m Coming From) hoor je de diepe emotie in Gil’s stem als hij nadenkt over zijn afkomst terug naar de katoenvelden van Mississippi.
Angel Dust’ is het tweede nummer op de verzameling dat waarschuwt voor de gevaren van drugsmisbruik, afkomstig van het album ‘Secrets’ uit 1978. Van hetzelfde album is ‘Show Bizness’ een hilarische kijk op de perikelen van de muziekbusiness (‘they’ll take care of everything for only 95%’), terwijl ‘Madison Avenue’ het heeft over de overcommercialisering van de westerse samenleving (‘Buying is all that’s asked of you’).
Gil en Brian sloten het decennium af met hun album uit 1980, het laatste dat ze samen maakten. Hierop staan ‘Shut Um Down’ (weer kernenergie), en ‘Alien’, een verhaal over illegale immigranten uit Mexico, die nu een aanzienlijk deel uitmaken van de bevolking van Zuid-Californië en andere grensstaten. Na dit album werd de vruchtbare samenwerking die was begonnen op het ‘Pieces Of A Man’ album ontbonden, hoewel ze wel weer bij elkaar kwamen om af en toe samen te toeren. Gil tekende opnieuw bij Arista als solo artiest en maakte nog drie albums tot 1983. Brian werkte met veel artiesten als toetsenist/M.D met name Phyllis Hyman, schreef en produceerde mee aan Will Downing’s eerste album dat goud werd, en werkte met Kool And The Gang en Gwen Guthrie. Hij bracht zijn eigen soloalbum ‘Gotta Play’ uit in 2001, en werkt momenteel samen met Ladybug Mecca en toert met Digable Planets.
Het is ironisch en zeer triest dat Gil is bezweken aan het drugsmisbruik waar hij zo openlijk voor had gewaarschuwd, wat afgezien van het album ‘Spirits’ uit 1994 en een paar eenmalige tracks zijn opname-output in de afgelopen jaren heeft beperkt. Hopelijk zal hij dit overwinnen en verder bijdragen aan de grote muzikale erfenis die hij heeft gecreëerd, waarvan vele van de meest bijzondere momenten op dit album te horen zijn.
= Full Album Play List =
= Track List =