| Terug naar Genre |
 |
|
 |
Rating: Great |
Met Walking Wounded bewandelen Tracey Thorn en Ben Watt een pad dat zowel vertrouwd als revolutionair aanvoelt. Het album markeert een opvallende verschuiving in hun geluid, waarbij de traditionele singer-songwriter elementen plaatsmaken voor een elektronische benadering. Wat deze transformatie zo opmerkelijk maakt, is hoe organisch het voelt; alsof dit altijd al hun bestemming was.
In de vroege jaren ’90 bevonden Everything But The Girl zich in een overgangsfase. Na het wereldwijde succes van de Todd Terry-remix van “Missing” (1994), begon het duo te experimenteren met house, triphop en drum-’n-bass. Dit album is het eindresultaat van die zoektocht. Waar eerdere albums zoals Amplified Heart draaiden om melancholie en intieme akoestische arrangementen, is Walking Wounded een meer stedelijke en ritmische reflectie van dezelfde emoties.
Diepe emotie verpakt in elektronische subtiliteit
Het meest indrukwekkende aan Walking Wounded is hoe het erin slaagt om kwetsbaarheid en complexiteit te behouden, ondanks het koude, mechanische karakter van de elektronica. Thorn’s stem is het anker van dit album. Haar warme, expressieve vocalen vormen een menselijk tegenwicht tegen de glitchy beats en ambient soundscapes. Ze zingt met een soort bedachtzaamheid die je onmiddellijk bij de keel grijpt, vooral in nummers zoals de titeltrack “Walking Wounded” en het hartverscheurende “Single.”
Tekstueel blijft Everything But The Girl trouw aan hun stijl: introspectieve beschouwingen over liefde, verlies en verlangen. In “Before Today” zingt Thorn over een onverwachte verbinding die zowel hoopvol als onzeker voelt. Het thema van emotionele ambiguïteit loopt als een rode draad door het album, versterkt door de productie die vaak speelt met tegenstellingen – bijvoorbeeld lichte melodieën boven zware beats.
De symbiose van drum-’n-bass en melancholie
Wat Walking Wounded onderscheidt van andere albums in het elektronische genre, is de verfijnde manier waarop het drum-’n-bass integreert. Waar veel artiesten in de jaren ’90 dit genre puur ritmisch benaderden, gebruikt Ben Watt het als een emotioneel vehikel. De stotterende ritmes in nummers zoals “Wrong” en “Big Deal” voelen niet alleen energiek, maar ook onrustig, bijna introspectief. Het is alsof de beats het onregelmatige ritme van een gebroken hart weerspiegelen.
Tegelijkertijd zijn er momenten van sereniteit. Het afsluitende “Good Cop Bad Cop” combineert een dromerige melodie met een subtiele beat, waardoor het aanvoelt als een verzachting na een emotionele reis. Het is een perfecte afsluiter die een gevoel van closure geeft, zonder de rauwe eerlijkheid van wat eraan voorafging te verraden.
Culturele en muzikale relevantie
Walking Wounded was niet alleen een artistieke triomf, maar ook een cultureel fenomeen. In de jaren ’90 begon de mainstream popscene elementen van de underground elektronische muziek te omarmen. Everything But The Girl stond daarbij op het kruispunt van deze beweging, en wist genres samen te brengen zonder hun integriteit te verliezen. Ze maakten elektronische muziek toegankelijk voor een breder publiek, zonder het te simplificeren.
Wat dit album ook uniek maakt, is hoe het vandaag de dag nog steeds resoneert. De teksten zijn tijdloos, en de productie, hoewel geworteld in de jaren ’90, voelt nog steeds fris aan. Dit is deels te danken aan de minimalistische benadering van Ben Watt, die de voorkeur geeft aan subtiliteit boven bombast.
Conclusie
Walking Wounded is meer dan een album; het is een meesterwerk dat laat zien hoe elektronische muziek niet alleen kan dansen, maar ook kan voelen. Tracey Thorn en Ben Watt hebben een delicate balans gevonden tussen emotie en technologie, tussen hart en machine. Het is een album dat bij elke luisterbeurt nieuwe lagen onthult, een kunstwerk dat zowel intelligent als meeslepend is.
Het zou gemakkelijk zijn om Walking Wounded te zien als een product van zijn tijd – een momentopname van de jaren ’90. Maar het overstijgt die tijdsgeest, omdat het uiteindelijk gaat over de kern van menselijke ervaring: liefhebben, verliezen, en doorgaan. Everything But The Girl nodigt je uit om deel te nemen aan deze reis, en je komt er gegarandeerd veranderd uit.
= Full Album Play List =
= Track List =
