| Terug naar Genre |
 |
|
 |
Rating: Great |
Dit dynamische kwartet, sterk invloedrijk tijdens de cool jazz periode, trad als groep op van 1951 tot 1967. Vanaf de jaren dertig oogstte leider Dave Brubeck veel lof en kritieken voor zijn rol als bandleider en voor zijn opzwepende arrangementen. Aan de piano speelt Brubeck mee met de begeleiding van Paul Desmond, een andere tijdloze jazzlegende in zijn eigen recht. Joe Morello zorgt voor het ritme van de groep op drums en percussie met de hulp van Gene Wright, die zijn talent en pulserende beats deelt op staande bas. Desmond is te horen op deze verzameling standards, meejammend op de altsax in nummers als “Swanee River,” “That Lonesome Road,” en “Basin Street Blues.”
Brubeck schittert met uitstraling en fenomenaal vakmanschap in zijn piano improvisatie aan het eind van “Georgia on My Mind”. Morello geeft alles wat hij in zich heeft met een rijke flair voor ritme tijdens zijn sterke solo optreden op de tune “Short’nin’ Bread”. Het is hier dat een prachtige call-and-response uitwisseling tussen Morello’s drums en Brubeck’s piano wordt vertolkt. Het nummer “Camptown Races” is hier te horen in twee takes. De stemming en ritmische kracht is intens en opzwepend, en trekt de luisteraar in zijn dromerige percussieve web. Je kunt je bijna de menigte van duizenden voelen die een groep racepaarden aanmoedigen die zich een weg banen door de bocht naar een fotofinish.
Het album als geheel is gevuld met prachtige verrassingen en bevat enkele van de beste die de cool jazz stijl te bieden heeft. In de aantekeningen staat dat het viertal vanaf de eerste take geloofde dat dit een bijzondere sessie zou worden. De groep speelde een aantal van deze nummers voor het eerst in de studio en werkte het eindproduct spontaan uit.
Deze opname is meesterlijk in omvang en zeer stimulerend in stijl en detail. De percussie van Morello en het basspel van Wright zijn zeer kleurrijk en gevuld met textuur en majestueuze ritmische kwaliteit. Desmond’s lead op de altsax is meeslepend en gepassioneerd, gevuld met vrolijke melodieën die perfect zouden zijn voor een romantisch afspraakje. Zijn vermogen om op en neer te surfen, en door toonladderpassages te gaan met een gevoel van moeiteloosheid, bewijst zeker waarom hij met zo’n hoog aanzien staat binnen het hele spectrum van de jazz. Dave Brubeck’s bekwaamheid resoneert door de hele plaat heen als hij zijn klassiek geschoolde oor laat horen. Brubeck is een van de weinige pianisten die in zijn tijd duidelijk de standaard bop melodische opvattingen en ritmische gevoelens vermeed, en speelde binnen een unieke stijl die hem zeer eigen was. Gone With the Wind is niet alleen een aanrader voor de doorgewinterde jazzliefhebber, maar ook voor de beginnende luisteraar die zich grondig wil laten boeien.
= Full Album Play List =
= Track List =
