| Terug naar Genre |
 |
|
 |
Rating: Good |
In de jaren 1970, was het niet ongewoon om een funk band te vinden die volledig op zichzelf stond. Het produceren, schrijven en arrangeren werd gedaan door de eigenlijke bandleden, geen buitenstaanders. B.T. Express was echter nooit helemaal op zichzelf aangewezen; zelfs de eerste grote hit, “Do It (‘Til You’re Satisfied),” werd geschreven door iemand die geen officieel lid was: gitarist Billy Nichols.
Maar het is veilig om te zeggen dat B.T. Express in het begin meer op zichzelf was aangewezen dan in het begin van de jaren 1980; op dat moment haalde Columbia zoveel externe songwriters en extra muzikanten binnen dat de Brooklynites minder onderscheidend werden. Afhankelijk van de band kan invloed van buitenaf zowel positief als negatief zijn. In sommige gevallen kan het ook een band nieuw leven inblazen. B.T. Express, echter, nam zijn meest essentiële albums op toen het meer op zichzelf aangewezen was. Geproduceerd door Morrie Brown, staat deze 1980 release vol met nummers die niet geschreven of zelfs mede geschreven zijn door B.T. Express leden en maakt gebruik van zijn aandeel aan extra muzikanten (voornamelijk toetsenisten).
B.T. Express 1980 is een mixed bag; hoewel het niet goed is om te horen dat B.T. Express zijn identiteit verliest, is het meeste materiaal fatsoenlijk, “Takin’ Off,” “Funk Theory,” en “Heart of Fire” zijn plezierige, aanstekelijke funk-disco nummers, ook al missen ze dat kenmerkende B.T. Express geluid van de jaren 1970. Ondertussen is de single “Give Up the Funk (Let’s Dance),” die het tot nummer 24 in de R&B singles chart schopte, meer herkenbaar als een B.T. Express tune. Een deel van het materiaal is vrij algemeen, maar over het algemeen is B.T. Express 1980 geen slechte plaat, in feite is het een verbetering ten opzichte van het teleurstellende Shout! uit 1978.
= Full Album Play List =
= Track List =
