| Born: Genre: Style: |
1999 – Paris, France Electronic, Latin Nuevo Tango, Trip Hop, Downtempo, |
| Year | Album Title | Label | In House |
|---|---|---|---|
| 2000 | La Revancha Del Tango | ¡Ya Basta! | On Website |
| 2004 | Inspiración – Espiración (A Gotan Project Selection) | ¡Ya Basta! | YES |
| 2006 | Lunático | ¡Ya Basta! | YES |
| 2010 | Tango 3.0 | ¡Ya Basta! | YES |
Philip Coen Solal werd geboren in 1961. Hij begon zijn muzikale carrière als consultant. Hij werkte voornamelijk samen met filmstudio’s. Hij werkte bijvoorbeeld met beroemde regisseurs als Lars von Trier en Nikita Mikhalkov. Voor Gotan werkte Solal ook als DJ en schreef hij composities.
In 1995 bracht het lot hem samen met Christoph Müller (geb. 1967), die net naar Parijs was verhuisd vanuit Zwitserland, waar hij elektronische muziek maakte. De liefde voor elektronische muziek en voor Latijns-Amerikaanse melodieën brachten beide muzikanten samen. Ze richtten meteen hun label Ya Basta op. Onder dit label werden platen van verschillende bands uitgebracht. Allemaal combineerden ze Zuid-Amerikaanse volksmotieven met elektronische muziek.
De kennismaking tussen de drie muzikanten vond plaats in 1999. Toen Muller en Solal eens een Parijs restaurant binnengingen, ontmoetten ze daar gitarist en zanger Eduardo Makaroff. Op dat moment dirigeerde hij het orkest. Eduardo, die in 1954 in Argentinië werd geboren, woonde al enkele jaren in Frankrijk. Thuis deed hij overigens hetzelfde als Solal – hij werkte met filmstudio’s en componeerde muziek voor films.
Vrijwel meteen na hun ontmoeting kreeg de drie-eenheid vorm in de nieuwe Gotan Project groep. In feite is “gotan” een eenvoudige permutatie van de lettergrepen in het woord “tango”. Het was de tango die de hoofdrichting werd van de muzikale creativiteit van de groep. Waar, met een twist – de viool en gotan gitaar werden toegevoegd aan de Latijns-Amerikaanse ritmes – dit is een eenvoudige herschikking van lettergrepen in het woord tango. De nieuwe stijl werd “elektronische tango” genoemd.
Volgens de muzikanten besloten ze te experimenteren, niet wetende wat er van zou komen. Nadat ze hadden samengewerkt, kwamen ze echter tot de conclusie dat de klassieke tango in elektronische bewerking best goed klinkt. Integendeel, muziek van een ander continent begon met nieuwe kleuren te spelen als het werd aangevuld met een elektronisch geluid.
Al in 2000 werd de eerste opname van de band uitgebracht – de maxi-single Vuelvo Al Sur / El Capitalismo Foraneo. En een jaar later werd een volwaardig album gepresenteerd. De naam sprak voor zich – La Revancha del Tango (letterlijk “Wraak van de Tango”). Muzikanten uit Argentinië, Denemarken en een Catalaanse zangeres namen deel aan de opnames van de composities. De wraak van de tango vond inderdaad plaats. De opnames van de band trokken al snel de aandacht. De elektronische tango werd met een knal ontvangen door zowel het publiek als de kritische muziekcritici. Composities van La Revancha del Tango werden tegelijkertijd internationale hits. Volgens de algemene opinie was het door dit album dat de belangstelling voor tango weer toenam in Frankrijk, en ook in heel Europa.
Al eind 2001 (in het kielzog van de tango-revanche) ging de groep op grote tournee door Europa. De tournee werd echter al snel een wereldwijde tournee. Tijdens de tournee trad Gotan Project in veel landen op. De Britse pers merkte het eerste album van de band op als een van de beste van het jaar (iets later – in een decennium).
In 2006 verblijdde de band fans met een nieuw volledig album, Lunatico. En vrijwel meteen ging ze op een lange wereldtournee. Tijdens de tour, die 1,5 jaar duurde, traden de muzikanten op in de meest prestigieuze zalen ter wereld. En in 2010 werd een nieuwe plaat Tango 3.0 uitgebracht. Terwijl ze hieraan werkten, experimenteerde het team actief en probeerde nieuwe opties uit.
Zo werd er tijdens de opnames gebruik gemaakt van een mondharmonicavirtuoos, een voetbalcommentator en een kinderkoor. Natuurlijk was er ook elektronica. Toegegeven, het geluid is moderner geworden. Solal en Eduardo’s aanvankelijke betrokkenheid bij films was gunstig voor de Gotan Project groep. De melodieën van de groep werden vaak gebruikt als soundtrack voor films en tv-shows. De composities van het team zijn zelfs te horen tijdens de Olympische Spelen, bijvoorbeeld in de programma’s van turners.
Het live-optreden van het Gotan Project is betoverend. Het trio, dat een ode brengt aan Argentinië (de geboorteplaats van de tango), treedt op in donkere pakken en retro hoeden. Een speciale smaak wordt toegevoegd door de projectie van een video uit een oude Latijns-Amerikaanse film. De stilistisch consistente visualisatie wordt eenvoudig uitgelegd. Vanaf het allereerste begin werkte videokunstenaar Prissa Lobjoy mee aan het werk van de groep.
Zoals de muzikanten zelf zeggen, houden ze van totaal verschillende muziek, variërend van rock tot dub. Een van de bandleden is over het algemeen een fan van countrymuziek. En zo’n verscheidenheid aan smaken wordt natuurlijk weerspiegeld in het werk van het team. Natuurlijk is de basis van Gotan Project tango, folk en elektronische muziek, maar dit alles wordt actief aangevuld met andere elementen. Dit is misschien wel het geheim van het succes van muzikanten wier composities worden beluisterd door mensen van 17 tot 60 jaar oud over de hele wereld.
