Donny Hathaway

Vinyl Discography:

Biography:

Zanger-componist-arrangeur Donny Hathaway is misschien het best bekend om zijn duetten met zangeres Roberta Flack , maar de legacy van zijn solo-werk die hij achterliet toen hij in 1979 stierf, is deel van het fundament van de Amerikaanse soulmuziek. Zijn liedjes hebben artiesten beïnvloed van R&B zangeres Alicia Keys naar rapper Common tot aan zanger-gitarist George Benson.

Hathaway’s stem was helder en krachtig en zijn pianospel was opvallend in zijn eigen stijl. Hij oefende griezelige controle over zijn beide instrumenten uit. Hedendaagse singer-songwriter Raul Midon – vaak vergeleken met Hathaway – zegt “Hathaway had niet alleen een ongelooflijke stem, maar ook de techniek van een klassieke zanger”.

Hathaway werd geboren op 1 oktober 1945 in Chicago Illinois en werd opgevoed door zijn oma in een sociale woningbouw project in St. Louis. Op de leeftijd van drie was hij al een professionele gospel zanger. Zijn piano skills leverde hem een beurs op aan de Howard University en bracht hem uiteindelijk werk op als producer en arrangeur voor niemand minder dan Aretha Franklin en de Staple Singers. In 1969 tekende hij bij Atlantic Records en bracht zijn eerste single, “The Ghetto, Pt. 1” uit
“Toen ik hem beluisterde hoorde ik iemand die iets te zeggen heeft, en je moet het horen”, zegt producer en arrangeur Joe Mardin.

A League Of His Own

“Hij is gewoon de sterkste soul zanger die ooit heeft bestaan,” zegt hij. “Noem het evangelie. Noem het ziel. Noem het wat je wilt. Die traditie van zingen … zwarte zangers, Afro-Amerikaanse zangers. Hij kwam uit die traditie.”

Raul Midon, zanger, gitarist en songwriter

Mardin was nog een kind toen hij Hathaway ontmoette. Zijn vader, Arif, produceerde vele albums en was verantwoordelijk voor de weelderige arrangementen die Hathaway’s stem wiegen in “A Song For You.” Hij spot met het aantal mensen die beweren dat ze werden beïnvloed door Hathaway. Niet dat het niet leuk is om te zien dat Hathaway de credits kreeg die hj verdiende. Maar de meeste zangers en muzikanten kunnen gewoon niet tippen aan het niveau van Hathaway.

“Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die in de buurt komen van de stijl van zingen waarop Donny dat deed,” zegt hij, “of het hebben van de diepte van het geluid en emotie in zijn zang.” Mardin zegtdat velen niet beseffen dat naast de buitengewone stem van Hathaway, hij een ervaren schrijver, arrangeur en dirigent was. Hij wijst op “I Love The Lord; He Heard My Cry (Parts 1 and 2)” – met zijn symfonische arrangement – van Hathaway’s laatste solo-album, Extension Of A Man.

“Niemand kon een nummer zoals hij schrijven,” zegt de legendarische gitarist Phil Upchurch. ‘Je ontvangt het, wordt wakker in het midden van de nacht, en God spreekt tot je en zegt: ga dit opschrijven.”

Upchurch vaak met Hathaway opgetreden zegt dat zijn hart nooit meer door een andere muzikant zo is geraakt. “De helderheid en het gevoel kon het haar op je armen daadwerkelijk laten rijzen, je laten huilen en kippenvel geven allemaal op hetzelfde moment”, zegt hij.

Verloren ziel

De gevarieerde stijl op Hathaway’s laatste solo-album breidde zich uit buiten zijn soul en gospel wortels welk Latin jazz en honky-tonk bevatten. Dergelijke breedte kan moeilijk te begrijpen zijn geweest voor een muziek-industrie die geënt is op de verkoop van strikt gescheiden genres. Hathaway’s gevarieerdheid is ook opmerkelijk gezien het feit dat – op dit punt in zijn carrière – hij aan het vechten was tegen depressies en schizofrenie.

Producer Eric Mercury was bij Hathaway in januari 1979 voor wat zijn laatste opnamesessie zou worden. Mercury spreekt nog steeds eerbiedig over Hathaway’s talent en de zeldzame gave die hij had om een muziekstuk, in zijn hoofd, als een volledig afgewerkt partij te horen. “Hij hoort de muziek, hij hoort de snaren, hij hoort de productie, hij hoort de drums, hoort de teksten allemaal op hetzelfde moment,” Mercury zegt. “Donny Hathaway intimideerde grote zangers.”

In een in 1973 opgenomen interview, opgenomen op het album genaamd, Songs for You, Live!, sprak Hathaway persoonlijk over de manier waarop hij naar muziek keek.
“Als ik denk aan de muziek, denk ik aan de muziek in zijn totaliteit, compleet,” zei hij. “Vanaf de laagste blues tot de hoogste symfonie, weet je, dus wat ik zou willen doen is om voorbeelden te geven van stijlen uit zoveel mogelijke periodes als ik maar kan doen.”

Maar Hathaway kreeg nooit de kans. Op 13 januari 1979, werd zijn lichaam gevonden buiten New York’s Essex House onder zijn 15 verdieping hoge hotelkamer. Zijn dood werd gezien als een zelfmoord. Hij was slechts 33 jaar oud.