10CC

Vinyl Discography:

Biography:

10cc is een van de meest inventieve en eigenzinnige bands die het Verenigd Koninkrijk ooit heeft voortgebracht. Met hun humoristische teksten, muzikale veelzijdigheid en innovatieve productietechnieken wisten ze in de jaren ’70 uit te groeien tot een fenomeen. De originele line-up bestond uit Eric Stewart, Graham Gouldman, Kevin Godley, en Lol Creme—vier getalenteerde muzikanten en songwriters die samen een unieke chemie hadden.

De Oorsprong
De basis van 10cc werd gelegd in de Strawberry Studios in Stockport, een opnamestudio die eigendom was van Eric Stewart. Hier werkten de vier toekomstige bandleden aan producties voor andere artiesten. Gouldman had al een reputatie opgebouwd als songwriter van hits als Bus Stop (The Hollies) en For Your Love (The Yardbirds). Godley en Creme brachten hun artistieke flair en experimenteerdrang mee, terwijl Stewart zijn ervaring als leadzanger en gitarist van The Mindbenders toevoegde.

De groep maakte aanvankelijk muziek onder de naam Hotlegs en scoorde in 1970 een hit met Neanderthal Man. Het was een spontane studio-experiment dat een onverwachte zomerhit werd. Pas in 1972 kregen ze hun definitieve naam, 10cc. Volgens producer Jonathan King was dit een willekeurige keuze, hoewel een hardnekkig gerucht beweert dat het verwijst naar een bovengemiddelde hoeveelheid “mannelijk potentieel.”

De Doorbraak
10cc bracht hun eerste grote hits uit in 1973. Donna, een parodie op de doo-wopstijl van de jaren ’50, bereikte de top van de Britse hitlijsten. Het succes zette de toon voor hun unieke mix van humor, satire en muzikale innovatie. Datzelfde jaar volgde Rubber Bullets, een nummer dat door zijn vrolijke melodie en satirische tekst een instant klassieker werd.

Hun tweede album, Sheet Music (1974), wordt vaak gezien als een van de beste popalbums aller tijden. Hierop staan nummers als The Wall Street Shuffle en Silly Love, die blijk geven van de scherpe humor en het talent van de band om complexe arrangementen toegankelijk te maken.

De Revolutie van “I’m Not in Love”
In 1975 bracht 10cc hun meest iconische nummer uit: I’m Not in Love. Dit lied veranderde de manier waarop popmuziek werd gemaakt. Het nummer werd gekenmerkt door een etherische muur van geluid, gecreëerd door honderden lagen vocale harmonieën die werden samengevoegd tot een adembenemende, dromerige sfeer. Het was een technisch meesterwerk, gemaakt met minimale technologie maar maximale creativiteit.

De inspiratie voor het nummer kwam van Eric Stewart, die de tekst baseerde op een gesprek met zijn vrouw. Terwijl zij zijn gevoelens in twijfel trok, gaf Stewart het nummer een paradoxale draai door de tekst: “I’m not in love, but don’t forget it…” Het werd een wereldwijd succes en staat nog steeds in talloze “beste nummers aller tijden”-lijsten.

Een leuke anekdote: tijdens de opnames veroorzaakte de koelkast in de studio problemen omdat de microfoons het zoemende geluid oppikten. Elke keer moest het apparaat worden uitgeschakeld, wat de technici tot wanhoop dreef. Toch leverde dit perfectionisme een tijdloze klassieker op.

Creatieve Spanningen en Splitsing
Na het succes van The Original Soundtrack (1975) en How Dare You! (1976) begon de samenwerking binnen de band te knellen. Kevin Godley en Lol Creme wilden experimenteren met hun nieuwe uitvinding, de Gizmotron, een apparaat dat strijkersklanken op een gitaar kon nabootsen. Dit leidde tot spanningen, omdat Stewart en Gouldman meer gericht waren op traditionele popstructuren.

Godley en Creme verlieten de band in 1976 en begonnen een carrière als duo, waarbij ze experimentele albums uitbrachten en later beroemd werden als videoregisseurs. Stewart en Gouldman bleven als 10cc actief en behaalden verdere successen met hits als The Things We Do for Love en Dreadlock Holiday.

“Dreadlock Holiday” en Humor in Muziek
In 1978 bracht 10cc Dreadlock Holiday uit, een reggae-achtig nummer dat een grote hit werd. Het was gebaseerd op een vakantie-ervaring van Graham Gouldman, waarin hij werd geconfronteerd met een paar lokale inwoners die hem zowel dreigden als amusement boden. De iconische tekst “I don’t like cricket, oh no, I love it!” werd een cultureel fenomeen.

Een grappig detail: het nummer werd aanvankelijk verkeerd begrepen als een anti-reggae statement, terwijl het eigenlijk een liefdesbrief aan de Jamaicaanse cultuur was, vol humor en respect.

Erfenis en Invloed
Hoewel 10cc in de jaren ’80 minder succesvol werd door personeelswisselingen en veranderende muzikale trends, blijft hun invloed onmiskenbaar. Bands als Queen, XTC en zelfs moderne acts als Jellyfish noemen 10cc als een inspiratiebron vanwege hun inventieve benadering van songwriting en productie.

Een van de meest opvallende elementen van 10cc was hun vermogen om satire en emotie naadloos te combineren. Ze namen zichzelf nooit te serieus, maar creëerden tegelijkertijd muziek die technisch en artistiek grensverleggend was.

Leuke Feiten

• Freddie Mercury zei ooit dat One Night in Paris van 10cc hem inspireerde voor Bohemian Rhapsody.
• De Gizmotron, hoewel commercieel onsuccesvol, wordt nog steeds gewaardeerd door verzamelaars en muzikale tech-enthousiastelingen.
• Eric Stewart gaf in interviews toe dat I’m Not in Love zo duur en tijdrovend was om te maken dat het bijna hun carrière had kunnen beëindigen als het geen succes was geworden.

10cc blijft een band die op unieke wijze humor, techniek en emotie samenbracht in muziek die de tand des tijds heeft doorstaan.

Band:

• Eric Stewart – Vocals, Keyboard, Guitar
• Graham Gouldman – Vocals, Bass, Guitar
• Kevin Godley – Vocals, Drums
• Lol Creme – Vocals, Keyboard, Guitar